یه قاصدک بی بال وپراومد توخود شب کتاب قصه ی منو یواش یواش می زد ورق می کردنشون جاهایی که افتاده بودم تو قفس تاخود صبح نشست وخوند هیچی ازاون قصه نموند
یک دفعه بالشو شکست کنج اتاق یک جانشست گریه وزاری سرگرفت همون که عشقم روگرفت اونکه شبای قصموباخنده ازسرمیگرفت همون که عشق من بودو من واسه اون عشق نبودم کنج اتاق زاری میکردچون دیگه عاشق نبودم یک دفعه اهی کشیدم گفتم خداکمک کمک قاصدک قصه ما اون که همش میکرد وداع
توقصه ی عاشقی مون باخندهای میکرددعا
میگفت خدایه کاری کن عشقوبرام درست بکن اخه من عاشقش شدم عشقموخیلی دوست دارم
اینوشنیدم ازدعاش رفتم بگیرم از شونه هاش
امادیگه نفس نداشت قاصدک که هوس نداشت
تادست زدم به گونه هاش اشکوبچینم ازچشاش یک دفعه افتادوشکست شکسته شداون همنفس
اون که میخواست عاشق بشه به
ارزوش رسیده بوداون که میخواست لایق بشه دسب خدارادیده بود
گریه امونم نمی داد راهو نشونم نمیداد
کمک کمک فایده نداشت
قاصدکه دیگه نفس نداشت
گریه شده بودعالممببین چه زودمن مشکنم بلندبلند دادمیزدم عشقموفریادمیزدم
خدامیخوام دادبزنم
قاصدکم قاصدکم ولم کنین میخوام برم میخوام بگم دوسش دارم گریه امونم نمی دادراهو نشئنم نمیداد
نظرات شما عزیزان:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: